çend tişt li ser abdel halim hafez

abdel halim hafez. ew kes li gel ummu gulsum, yek ji girîngtirîn stranbêjên misrê yên salên 50’an e. ne tenê li misrê, li hemû welatên rojhilata navîn di wê demê de pir popûler bûye. navê xwe weke misilman xûye dike lê bi rastî eslê xwe cihû ye.

piştî mirina wî 2.5 mîlyon kes bo cenazeyê kom bûne.
dema cenaze wî de hinek jinan întîhar kirine.
gotine: bê abdel halem jîyan nabe.

ji bo straneka abdel halim hafez ku min bo we hilbijart: ahwak

stranek bi zimanê lazî: yeşili kamiyoni (kamyona kesk)

yeşili kamiyoni moxti mendemiyoni
ma duyla va maxenen xanumi gomiyoni
atinaşi minare bozo si eüçopare
nanasüani va momçu babasüani ôilare
hayde e bozomota avla kocedu tuta
giyona oxorişa egonkta do cegonkta

koreyiyan ji me baştir strana malan barkir fehm kiriye…

malan barkir lê lê… çûne waran lê….

straneka devera dêrsim û xarpêtê ye. dibêjin ku li ser komkujiya kurdên elewî hatiye gotin. lê dibe ku ji vê berê jî ji aliyên kurmancên (sunnî û elewî) li devera çemişgezek û pertagê dihatiye gotin.

heta niha min ew bi dengê stranbêj û komên cûda bihist. hinek ji wan pir xweş in. minak; fuat saka, tara jaff, bremin dayanışma korosu…

û herî dawî ji aliyê komeka koreya başûr ew bi zimanê kurdî û koreyî hat çêkirin. wan enstrûmana koreyê/çînê ya kevneşopî, guzheng bikar aniye. nêzî 8 sal in ez li koreya başûr dijim. min dengê wê enstrûmanê pir bihist lê zêde kêfa min jê nedihat. paş wê stranê fikrê min gûherî.

li wir gûhdar bike: https://www.youtube.com/watch?v=sXM0NssajXc&feature=emb_title

jjj studio komeka muzikê ya koreya başûr e. endamên wê komê pirrengî ne. minak ewê stranê dibêje o.m. sejin. bavê xwe koreyî, diya xwe malezyayî ye. û ednamê dî, zeo yungmî jî melez e. diya xwe koreyî, bavê xwe amerîkayî ye.
klîba wan jî pir xweş bûye. ji dimenên şêra navbera koreyê û şêreşa rojava klîbek çêkirine. bi rastî koreyiyan maneya stranê ji me baştir fehm kiriye. apocî û halklarên xwe carna bi wê stranê govendê digirin. mirov ecêbmayî dimine.

만날 수 있을까 그리운 사람
불러도 불러도 대답 없어
닿을 수 있을까 철책 너머에

하나의 몸이던 우리의 땅이
반으로 반으로 나뉘었어
미움이 미움이 생겨났어

malan barkir lê lê çûne waran lê
dînê lê dînê lê dînara min
goştê me xwar lê lê mişk û maran lê
keçê lê rîndê lê bermaliya min

qeyd û bend; hebek mohsen namjoo hebek ciwan haco

îro bi xêra kanala gîska gerok (youtubewan) rastê ciwanek kurd hatim; azîzko. an gorê gotina xwe 70% avahisaz e. ango mîmar. 30% jî ya din e. yanî hûnermend e. enstrûmana xwe lê dixwe û kilamên xwe dibeje. çirokên xwe tine ziman.

navê grûba xwe qeyd û bend lê kiriye. lazîm ninû em stîla wî dabeş bikin lê ez bi kurtasî bejim; hem tahma mohsen namjoo hem jî bêhna ciwan haco heye.

de warin em gûhdar bikin.

by the way, ee kanala gulêê çi xweş bû. dive ez carek qala wê jî bikim.

gîska gerok û qeyd û bendê bişopinin.

Xwedê dilovan bide rehetiyê.

ez çûm.

maslahatım.

 

fani.nokta.fani.nokta.fani.nokta.fani. 

zikaka istiklalê û kilamên bi farisî.

min 5 salan li kêleka taksimê jiyana xwe derbas kir.

li vê derê herî zêde ew stranbêjên li zikaka istiklalê stran digotin kêfa min dihanin.

ji tembûra kurdan hetta tuluma lazan bi her enstrumanê deng çêdikirin.

ji zazakî hetta zimanê hindî bi her zimanî digotin.

carekê jî rastê wan beççeyên (zarokên) îranî hatim. stranên bi farisî digotin.

navê wan stranan; “yar-e debestane men” û “îran”

ji xendê wê hûn dikarin hesabê min ê youtubeê jî bişopinin. hê zêde video tûneye. lê ez ê ji qedên cîhanê ji we re videoyan bikişinim û barkim:

https://www.youtube.com/seyahatya

manuş babayê kurmancan; yunus dişkaya

ji xwe re dibeşe “ev sanatçısı”. yanê stranbêjê malê.

bi amatorî  mûsika xwe çêdike.

lê pir profesyonel e.

jiber ku popûler ninû û albûma xwe jî tine em dibejin amator.

manuş baba û dodan jî çend salan berê pir amator bûn.

me ji wan hezdikir. min li wir kilameka manuş baba jî hetta parwe kiribû.

niha herdû jî di destên me de firin û çûn. ma me re yunus dişkaya. em qimeta wî bizanin.

keşka yunus dişkaya her tim wisa amator bimine li mala xwe ji me re helbestên kamiran alî bedirxan, cegerxwin, sebrî botanî…. hwd bixwine…

qulinga mem ararat û fîlma lila

bila wa li vir bisekine.

û

paşê çend peyv li vir binivîse.

dengê mem ararat. ecêb e, right?

min ew fîlma bê strana mem jî temaşa kir. lê kemasiyek hebû.

di herba koreyê de kurdekî bênav.

herba koreyê sala 1950’ê destpêkir. 5 salan berdawam kir.

ew herba bû sedema gellek bûyerên xemgînî.

ji vê demê hetta îro li ser herba koreyê gellek pirtûk hatin nivisîn, gellek fîlm hatin çêkirin, gellek stran hatin gotin.

lê tew yek qasê wê strana ku bi zimanê kurdî hatiye gotin bi ma’ne û bi keser nebû.

meso xidirê min meso. 

mere xidirê min mere. kore ki dere dersim ki dere. mere.

li ser eskerekê dersimî ku tere herba kore hatiye gotin.

navê wî xidir bagana ye. tenê dikarî navê wî di nav listeya eskerên tirk ku di herba kore de şehit ketin de bibinî.

tenê ewkas.

ewkas bêxwedî.

koreya başûr her sal bi çalakiyan sipasiya xwe ji gelên ku vê demê alikarî ji koreya başûr re şandine re tişine; tirk, yewnan, hebeşî, amrikayî…. modu kamsahabnida* ( sipas ji we hemûyan re)

gava mirov nikare navê “kurd” li vêr bimine vê çaxê mirov baş fehm dike ku diya xidir rast gotiye. “kore kidere xidirê min.mere tû seba ke terî?”…

~~~

wêne: izzet kehribar, koreya başûr.

stran: “meso xidiremin”, https://youtube.com/watch?v=R2RApg4pxJA

ger ez biqirim dengê min ê heta ku here?

ax welatê min ê pir bûyî û qedîm!

li ser wan erdan çend şer qevimîn, çend talan…çend şah û keya li text rûniştin, çend melîk ji hûkm ketîn….

çend mirov mirîn, çend mirov hatîn dinê. çend xiyanet, çend eşq, çend cejn çend ayîn…. 

ez li benda te bûm...  (Ahmet Ümit, “Bazinê Ninnatayê)

mirovê kal got “ger ez biqirim dengê min ê heta ku here?”. kesekê bersiva wî neda. paşê  ferk kir ku ew bi xwe tenê ye.

tiştek ku bike nemabû. tevirek girt mistê xwe û erd kola. bi neçarî. bihêrs. gava der û dor, her der reş û tarî bû dakete binê kortikê kolayî.

û li vêr girî…

Manuş Baba’nın Tabutta Rövaşata’sı

yanıp yok oluyor bir cümle…

 

Yaşlı Çoban Guguk Kuşunun Kuyruğuna Tutundu (Müzik)

élan vital,

yaşam gücü.

bir gürcü ağıdı (türkü veya masal yahut destanı da olabilir)

Sîbera Deng: Bi deng û rengê Kurdî, Stenbol

wan rojên davî li ser youtube û facebookê bernameyek bi navê Sîbera Deng te weşandin. nizanim bi aliyê ke ew tê çekirin lê bi kurtasî bejim:

it is awesome man!

hunermendên muzika kurdî yê nûjen û istanbul. çi kompozîsyonek xweşik.

ji we re nimûneyek ji karê wan.

Erdogan Emîr – Melem Tiya

 

Hemû rupelên wan biecibin:

Facebook https://www.facebook.com/sibera.deng
Twitter https://twitter.com/siberadeng
Instagram http://instagram.com/siberadeng/                                                                                          Youtube https://www.youtube.com/user/siberadeng

Ağıdını Arayan Adam; Kim Kwang-seok

Bu hafta daha önce yaşadığım bir duyguyu tekrar aynı dozda yaşadım. Daha öncekini sana da bahsetmiştim. Konu Karwan Osman diye bir Kürt şarkıcıydı. Saddam’ın hapishanelerinde sesi solan bir insan. (Unuttuysan buradan tekrar bakabilirsin).

Bu sefer Güney Kore’den. Geçen hafta Güney Kore’nin iki şehri arasında arabayla giderken radyoyu karıştırıyordum. Tuhaf bir sese denk geldim. Kore şarkılarını nadiren seviyorum. Ama bu çok etkileyiciydi. Hafif bir mızıka sesi gitarla buluşuyordu. Ve şarkıcı İrona İrona (Uyan, Uyan!) diyordu. Radyo şarkıyı söyleyenin ismini söylemedi. Belki de şarkının başında söyledi de ben kaçırdım. Şarkıdan aklımda kalan sözleriyle arkadaşlarıma sorarak o sesi buldum:

Kim Kwang-seok. Ve şarkı. “Uyan”

1996 yılında henüz 32 yaşında intihar etmiş bir şarkıcı. Başka şarkılarına da baktım… Hep aynı his… Yitik bir ses.

Lezzetek Ji Mûzikên Berê; Temo – Lo lo Pismamo

Gava mûzikên kurdî yên kevn gûhdar dikim. Xemgîn dibim. hêrs dibim. Ji xwe hêrs dibim, ji Midîl Êst, ji Tirkiyê û ji kurdan. Em hemû bûn yek û me ew zimanê şirîn vetisand û xelas kir. De warne raxmetê.

Êdî tahma mûzikên berê yê xweş tûne ye.  Kurd bûn nezdîkê 20 mîlyon li tirkiyê. Lê rewşa kurdî ne 20 mîlyon e… Anyway, enjoy the music:

Ji albûma bi navê “Temo Barde du Kurdistan (La Tradition Continue En Exil)”
1982 – France